آموزش پانسمان انواع زخم ها; از گاز گرفتن تا بخیه


با پانسمان زخم می توانید از خونریزی زیاد، عفونت و سایر عوارض ناشی از زخم جلوگیری کنید. در ادامه به ارائه انواع پانسمان برای زخم های مختلف می پردازیم و نحوه مراقبت صحیح از زخم را یاد می گیریم. با ما بمان.

1. پانسمان برای زخم باز

زخم باز را بشویید، فشار محکمی وارد کنید و در صورت امکان، زخم را بالاتر از سطح قلب قرار دهید تا خونریزی متوقف شود. زخم هایی که خود به خود بسته نمی شوند نیاز به بخیه یا نوار پزشکی دارند. اگر بهبودی با روش ثانویه باشد (به جای بسته شدن به روش معمول، لبه های زخم را با بخیه یا روش های دیگر به هم وصل می کنند، اما زخم تا زمان بهبودی باز می ماند تا بافت جدید رشد کند)، زخم باید برای جلوگیری از عفونت با گاز پوشانده شود استریل را پر کنید.

در گذشته از روش پانسمان مرطوب و خشک برای پانسمان زخم های باز برای برداشتن بافت مرده استفاده می شد. البته امروزه به دلیل درد هنگام برداشتن باند و خطر عفونت از این روش استفاده نمی شود. اگر محیط مرطوب باشد، بدن می تواند بافت جدیدی ایجاد کند و تعویض باند راحت تر است.

پانسمان زخم باز خطر عفونت را کاهش می دهد و پانسمان های پزشکی راه خوبی برای کاهش خطر عفونت زخم هستند. همچنین پانسمان های هیدروکلوئیدی یا هیدروژل محیطی مرطوب ایجاد می کنند و با کشیدن ترشحات از بستر زخم، بافت مرده را از بین می برند. هنگام تعویض باند، باید ناحیه پانسمان و دستان خود را کاملاً تمیز نگه دارید. همچنین خوب است بدانید که مسکن های حاوی آسپرین باعث افزایش خونریزی می شوند و برای تسکین درد مناسب نیستند.

2. پانسمان انگشتان دست و پا

برای پانسمان زخم روی انگشت خود، باید موارد زیر را انجام دهید:

  1. بافت زخم مرده را با یک ضدعفونی کننده زخم، ضدعفونی کننده بدون الکل یا آب جاری تمیز کنید. (برای زخم های عمیق یا زخم هایی که بسته نمی شوند، باید به پزشک مراجعه کنید.)
  2. برای پانسمان زخم انگشت می توانید یک گاز یا پانسمان نچسب را که به شکل حرف T بریده شده است دور زخم بپیچید. این باند را با یک باند گازی محکم کنید.
  3. بانداژ را با یک تکه باند چسب در جای خود محکم کنید. البته می توانید انتهای آن را از وسط ببرید و این 2 قسمت را دور پانسمان ببندید.

اگر انگشت شما بریده شده است، آن را در یک پارچه یا گاز مرطوب بپیچید، آن را در یک کیسه پلاستیکی مهر و موم شده قرار دهید و آن را با یخ بسته بندی کنید. البته باید دقت کنید که انگشت بریده شده مستقیماً با یخ تماس نداشته باشد و به خوبی در گاز یا پارچه پیچیده شود. سپس با عجله به بیمارستان بروید تا انگشت را دوباره بچسبانید.

3. پیچیده شدن اعضا، مفاصل و جمجمه

هنگام درمان زخم های اندام، به عنوان مثال پانسمان زخم روی مفاصل پا یا زانو و آرنج، ابتدا باید بافت زخم مرده را بردارید و از تمیز بودن زخم مطمئن شوید. بسته به نوع زخم، ممکن است بخواهید از یک پانسمان چسبی استفاده کنید که نیازی به بانداژ یا پانسمان چسب ندارد. اگر می خواهید زخم زانو یا زیر بغل را بانداژ کنید، بهتر است از باند چسب ضد آب استفاده کنید، زیرا در مقابل حرکات مداوم مچ دست بهتر مقاومت می کند. برای بانداژ می توانید از بانداژ یا پارچه استفاده کنید.

برای پانسمان جمجمه ابتدا باید محل زخم را با باند نچسب بپوشانید و سپس با بانداژ آن را ثابت کنید و برای این کار می توانید از بانداژ مثلثی استفاده کنید. البته می توانید از بانداژ چسب نیز در ناحیه سر که تراشیده شده است استفاده کنید.

4. پانسمان زخم بستر، زخم و زخم بستر

زخم ها (زخم های با آسیب بافتی) یا زخم های فشاری باید به عنوان یک زخم باز درمان شوند. پانسمان این نوع زخم ها باید به گونه ای انجام شود که خطر عفونت را کاهش دهد. گاهی اوقات می توان زخم را تمیز کرد و لبه های آن را با پیوند پوست به هم متصل کرد یا پوشاند. اگر می خواهید اجازه دهید زخم خود به خود بهبود یابد، باید از بانداژ مرطوب یا دارویی برای جلوگیری از عفونت استفاده کنید.

پانسمان های هیدروکلوئیدی برای زخم بستر و زخم ها ایده آل هستند زیرا محیطی نرم و مرطوب ایجاد می کنند و ترشحات زخم را جذب می کنند. همچنین می توانید از پانسمان های دیگر از جمله پماد آنتی بیوتیک، آلژینات و فوم دارویی استفاده کنید. روی این زخم ها نباید از پانسمان گاز استفاده کنید.

5. باند زخم سزارین

در حین عمل زایمان، سزارین ایجاد می شود و برای بستن از بخیه یا چسب طبی استفاده می شود. زخم باید با باند چسب ضد آب پوشانده شود تا مادر هر زمان که خواست به توالت برود. هر زمان که پانسمان سزارین کثیف شد باید آن را عوض کرد.

این زخم معمولاً 10 تا 15 سانتی متر طول دارد. می توانید آن را با چسب نواری یا یک پد چسب ضد آب با اندازه مناسب بپوشانید.

6. پانسمان زخم های جراحی روی شکم

طبق تحقیقات، پانسمان زخم ناشی از جراحی شکم همیشه مفید نیست و باعث بهبودی نمی شود. به عنوان مثال، پانسمان بعد از استوما می تواند به راحتی عفونی شود و تعویض آن زمان بر است. البته در صورت لزوم پانسمان های هیدروکلوئیدی گزینه مناسبی برای کاهش خطر عفونت هستند. پانسمان های ضد آب نیز به بیمار امکان دوش گرفتن را می دهند. البته گاز معمولی هم قابل قبول است.

7. باند بخیه جراحی

بستن محل بخیه بعد از جراحی همیشه ضروری نیست و گاهی اوقات زخم بدون پانسمان سریعتر بهبود می یابد. پانسمان در موارد زیر ضروری است:

  • ترشح وجود دارد؛
  • زخم در معرض آسیب های خارجی است.
  • این احتمال وجود دارد که درز روی چیزی گیر کند.
  • درز مستعد خیس شدن است.
  • لباس پوشیدن محیط درمانی بهتری نسبت به فضای باز ایجاد می کند.

برخی از زخم های جراحی نیاز به پانسمان داخلی دارند. آلژینات ها برای توقف خونریزی ایده آل هستند. گازهای آغشته به محلول فیزیولوژیکی را می توان برای پانسمان زخم نیز استفاده کرد.

هنگام پانسمان زخم جراحی بسته، ناحیه را خشک نگه دارید. به عنوان مثال، می توانید از یک باند چسب برای محافظت از زخم در برابر بخیه استفاده کنید. این نوع روکش ها به راحتی روی بدن قرار می گیرند و با حرکت بدن در جای خود باقی می مانند.

می توانید پانسمان جراحی را بعد از 2 روز یا زودتر تعویض کنید. این بستگی به وضعیت زخم دارد. اگر پانسمان عفونی شد، باید به سرعت تعویض شود.

8. پانسمان زخم های عفونی

پانسمان زخم عفونی

همیشه احتمال عفونت زخم وجود دارد. رعایت نکات بهداشتی، شستشوی زخم و پانسمان بهداشتی بهترین راه برای جلوگیری از عفونت است. علائم زخم عفونی عبارتند از:

  • التهاب ناحیه؛
  • عدم التیام زخم؛
  • ترشح چرکی از زخم؛
  • قرمزی، سفتی یا گرمی زخم؛
  • بوی نامطبوع.

اگر علائم جدی تری را تجربه کردید، باید فوراً به بیمارستان بروید، از جمله:

  • درد؛
  • سرگیجه؛
  • خواب آلودگی؛
  • آگوه
  • استفراغ و حالت تهوع.

استفاده از پانسمان پزشکی روی زخم عفونی می تواند باکتری های محل عفونت را کاهش دهد. برخی از انواع این پوشش ها عبارتند از:

  • باند هیدروکلوئیدی؛
  • هیدروژل؛
  • عسل دارویی؛
  • پوشش نقره؛
  • پانسمان بتادین.

این زخم ها باید به طور مرتب معاینه، تمیز و بانداژ شوند. باید با از بین بردن بافت مرده آلوده به باکتری حذف شود. برخی از پانسمان‌ها، مانند پانسمان‌های هیدروکلوئیدی و هیدروژل، با ایجاد یک محیط مرطوب برای تولید سلول، دبریدمان سلولی را در بدن تحریک می‌کنند. ممکن است نیاز به استفاده از آنتی بیوتیک با یک پانسمان خاص داشته باشید.

9. پانسمان زخم با چاقو یا جسم تیز

پانسمان زخم های عمیق متفاوت است و بستگی به بسته بودن یا نبودن آنها دارد. یک زخم عمیق ممکن است نیاز به بخیه داشته باشد. پس از بستن زخم، باید آن را خشک کنید، بنابراین یک باند ضد آب برای این نوع زخم مناسب است.

اگر قرار است یک زخم عمیق با بهبود ثانویه بهبود یابد، باید با گاز بسته بندی شود. این پانسمان باید مرطوب باشد تا شرایط لازم برای رشد سلولی را فراهم کند و در هنگام تعویض پانسمان کمترین آسیب را وارد کند.

برای پانسمان زخم چاقو یا جسم تیز، ابتدا باید آن را کاملا تمیز کنید. همچنین باید مطمئن شوید که چیزی در زخم وجود ندارد. برای از بین بردن ناخالصی ها می توانید از موچین استفاده کنید، اما فقط پرسنل پزشکی می توانند اشیاء موجود در بدن را خارج کنند. در صورت لزوم می توانید از پماد آنتی بیوتیک نیز استفاده کنید.

زخم های سطحی فقط به یک چسب آماده یا پانسمان غیر چسبنده نیاز دارند، اما زخم های شدید ممکن است به پانسمان ضخیم تری برای جذب اگزودا نیاز داشته باشند.

10. باند گاز

گزش بسته به نوع حیوان می تواند کوچک یا بزرگ و جدی باشد. البته فرقی نمی کند که چه موجودی فرد را گاز گرفته (حتی اگر انسان باشد) و در هر صورت باید به پزشک مراجعه کرد تا احتمال عفونت بررسی شود. ممکن است نیاز به تزریق واکسن کزاز یا هاری داشته باشید. در صورت گزیدگی، زخم نباید بسته شود زیرا باکتری در داخل آن باقی می ماند. دبریدمان کامل باکتری ها را از زخم پاک می کند. نیش های بزرگتر، مانند گاز گرفتن سگ، نیاز به یک پانسمان ضخیم و نچسب دارد که با بانداژ در جای خود نگه داشته شود.

11. پانسمان زخم مرطوب

هر محیط مرطوب می تواند باعث مرطوب شدن زخم شود. این عارضه می تواند ناشی از تعریق، توضیحات زخم و حتی خود نوع پانسمان باشد. آفت ها، سوختگی ها و زخم های دیابتی مستعد خیس شدن هستند. معمولا برای زخم های مرطوب از 2 نوع هیدروفایبر و باند غیر قابل نفوذ استفاده می شود. باند غیر قابل نفوذ با موم پوشانده شده و از محیط زخم در برابر رطوبت و باکتری محافظت می کند و همچنین باند هیدروفیبر حاوی بتادین است که رطوبت پوست را کاهش می دهد.

12. پانسمان مزمن زخم ها

هر زمان که لازم باشد، باید زخم مزمن را تمیز کرده و آن را از بافت مرده پاک کنید تا التهاب آن کاهش یابد و رشد سلول های جدید تحریک شود. بهترین انواع پانسمان برای زخم های مزمن عبارتند از:

  • گاز؛
  • فیلم سینما؛
  • فوم؛
  • هیدروژل و هیدروکلوئید؛
  • پانسمان آغشته به دارو از جمله نقره و آلژینات.

هنگام پانسمان زخم های مزمن، باید حداکثر بهداشت را رعایت کنید. همچنین هنگام تعویض پانسمان این نوع زخم، علائم بدتر شدن زخم را بررسی کنید و در صورت لزوم از آنتی بیوتیک استفاده کنید.

13. بسوزانید

یک سوختگی

سوختگی ها معمولاً تاول ها و زخم های باز روی پوست ایجاد می کنند که خطر عفونت را افزایش می دهد. برای درمان سوختگی باید محل را تمیز نگه دارید و ترشحات را تخلیه کنید. در 24 ساعت اول پس از سوختگی بهتر است پانسمان سوختگی هیدروژلی را روی زخم بگذارید تا زخم خنک و مرطوب بماند.

پانسمان سوختگی باید استریل باشد و بدون دست زدن تعویض شود. تاول های کوچک باید دست نخورده باقی بمانند، اما ممکن است لازم باشد تاول های بزرگ باز شوند و بافت مرده برداشته شود. البته پزشک باید تصمیم بگیرد که تاول ها را بیرون بیاورد، زیرا اگر هوا در زیر تاول ها قرار بگیرد، کندتر بهبود می یابند و مستعد ابتلا به عفونت هستند.

برای پانسمان سوختگی، از وازلین برای مرطوب نگه داشتن محیط زخم استفاده کنید و روی آن یک پانسمان بسیار جاذب قرار دهید تا ترشحات را جذب کند. سپس باید این باند را با باند در جای خود ثابت کنید. همچنین می توانید از پانسمان هیدروکلوئید یا هیدروژل برای بیرون کشیدن ترشحات و کمک به بهبود بهتر زخم استفاده کنید. پانسمان سوختگی را باید بعد از 48 ساعت اول ارزیابی کنید و سپس هر 3 تا 5 روز یکبار آن را تعویض کنید.

14. خراش و ترک پوست

پانسمان پارگی های پوستی (بریدگی ها) و خراش ها باید زخم را تمیز نگه دارد و درد بیمار را کاهش دهد. این نوع زخم ها بسیاری از اعصاب را در معرض هوا قرار می دهند و می توانند بسیار دردناک باشند. ممکن است برای کاهش خطر عفونت نیاز به استفاده از پماد موضعی داشته باشید. زخم را با بانداژ مرطوب بپوشانید تا سریعتر بهبود یابد و با کمترین آسیب آن را عوض کنید. خراش های درجه 3 ممکن است برای برداشتن بافت مرده نیاز به دبریدمان داشته باشند.

15. بانداژ فعال و درمانی

اگر عفونت رخ دهد یا در معرض خطر باشد، ممکن است نیاز به بانداژ پزشکی داشته باشید. البته این بانداژها معجزه نمی کنند و فقط دارای مواد موثره ای هستند که روند بهبود طبیعی را تسریع کرده و در جلوگیری از رشد باکتری ها نقش دارند. رایج ترین بانداژهای فعال عبارتند از:

  • هیدروژل؛
  • هیدروکلوئید؛
  • آلژینات ها
  • پوشش نقره؛
  • پانسمان بتادین؛
  • عسل دارویی؛
  • پانسمان کلاژن.

حرف پایانی

پانسمان یک اقدام مهم برای جلوگیری از عفونت و التیام زخم است، اما اصول خود را دارد. بانداژها انواع مختلفی دارند و هر کدام برای نوع خاصی از زخم مناسب هستند. با انتخاب بانداژ مناسب، می توانید سرعت بهبود زخم را افزایش دهید و از خشکی یا رطوبت بیش از حد جلوگیری کنید. البته باید از پزشک خود در مورد بانداژ مناسب سوال کنید.


چگونه در مورد یک فروشگاه - مجموعه ای از ارتباطات موثر

گامی برای تسلط بر مهارت های ارتباطی شما


هشدار! این مقاله صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از آن مشاوره با پزشک یا متخصص ضروری است. اطلاعات بیشتر

دیدگاهتان را بنویسید